Tijdelijke actie | alle verlovingsringen 15% KORTING | CODE DBM15
Vandaag de dag dragen we een trouwring om de vinger naar eigen keuze. Ook het materiaal staat tegenwoordig niet meer vast. Sommigen laten zelfs een tatoeage zetten. In verschillende landen kunnen mannen trouwen met mannen, en vrouwen met vrouwen. Maar dit is nog lang niet overal het geval. Tradities en gebruiken rondom het huwelijk zijn niet overal hetzelfde. Ook vroeger waren er verschillen met nu. Het is zelfs pas sinds de negentiende eeuw zo dat zowel mannen als vrouwen een trouwring dragen. Al is het wel al sinds het oude Egypte een bekend gebruik.
De oudste trouwringen ooit zijn in Egypte langs de oever van de Nijl gevonden. Deze waren gemaakt van rietstengels en afkomstig van de Oude Egyptenaren. Zij droegen de trouwring om de linkerhand aan de ringvinger. Volgens Trouwen.nl is dit omdat zij geloofden dat dit de vinger was die in directe verbinding stond met het hart.
Het is ook bij de oude Grieken en Romeinen dat men geloofde dat de vena amoris (ofwel de ader der liefde) door de vierde vinger van de linkerhand liep. Inmiddels weten we natuurlijk dat dit anatomisch niet klopt. Maar het blijft toch wel heel romantisch!
“De trouwring staat symbool voor verbondenheid en onvoorwaardelijke liefde.”
Tot in de 20ste eeuw droegen in veel culturen alleen vrouwen een trouwring. Met de eerste wereldoorlog kwam hier verandering in. Veel soldaten begonnen een ring te dragen aan het front zodat ze hun partner symbolisch toch nog bij zich hadden.
In Arabische landen is het echter nog steeds zo dat alleen de vrouw een gouden trouwring draagt. De ring van de man is een stuk minder opzichtig. Deze wordt van een eenvoudiger materiaal gemaakt, omdat mannen volgens de Arabische cultuur nederig dienen te zijn.
In 1975 heeft J.J. Voskuil al een onderzoek gedaan naar de geschiedenis en functie van de trouwring. Hierin komt heel duidelijk naar voren dat er in de loop der jaren een flinke functieverschuiving is geweest. Waar men vroeger een ring zag als belofte van trouw aan elkaar, zien we later dat de trouwring juist een duidelijk signaal is voor de buitenwereld dat de persoon in kwestie gebonden is. Of zoals ook wel wordt gezegd... bezet.
De oude Romeinen droegen ijzeren ringen, omdat dit symbool stond voor een ijzersterk huwelijk. Ook werd gedacht dat ijzer kwade geesten weert. Bij Italiaanse bruiloften wordt daarom nog steeds wel een klein stukje ijzer bewaard in de broekzak.
Het geloof is een belangrijke reden voor het dragen van een trouwring aan een bepaalde hand of zelfs voet. In het hindoeïsme wordt het huwelijk bijvoorbeeld bezegeld met een teenring. In andere religies wordt de trouwring aan de rechterhand gedragen, omdat rechts symbool staat voor het goede en de verbinding met God.
Tegenwoordig moeten we eerst naar de burgerlijke stand om officieel getrouwd te worden. Het is daar dat we elkaar de belofte van trouw geven. De trouwring is daarom niet veel meer dan symbool. En wat materiaal betreft, kun je alle kanten op. Van zilver tot witgoud. En bewerkt met de meest uiteenlopende edelstenen Of zelfs een gravure van de vingerafdruk van je partner. Voor een permanente bezegeling van jullie liefde kun je bijvoorbeeld ook een ring laten tatoeëren in plaats van naar de juwelier te gaan. Er wordt vandaag de dag vooral gekeken naar wat we mooi vinden en niet naar dat wat hoort.